NAJČEŠĆE BOLESTI VINOVE LOZE
Vinova loza je do polovine 19. veka u Evropi bila gajena skoro bez ikakve zaštite. Nesrećnim prenošenjem bolesti i štetočina iz Severne Amerike, počinje mučno i teško razdoblje evropskog vinogradarstva. Stalna i uspešna zaštita vinove loze, od raznih bolesti i štetočina, postaje najvežnija preokupacija jednog vinogradara. Ovde ćemo pomenuti samo tri najčešće bolest vinove loze: plamenjaču, pepelnicu i sivu trulež grožđa.
Plemenjača je jedna od najopasnijih bolesti vinove loze. Pojavljuje se skoro svake godine i pričinjava velike štete. U maju se pojavljuju prepoznatljive uljane pege na lišću, koje se sa naličja lišća uočavaju kao beličasta prevlaka. Posle širenja i spajanja fleka, velika povšina lista izumire i postaje mrka, kao plamenom zahvaćena, po čemu je bolest i dobila ime. Mogu biti zahvaćeni svi zeljasti delovi biljke, a razvoju bolesti pogoduje kišovito vreme. Gljiva koja prouzrokuje ovu bolest je Plasmoparaviticola.
Pepelnica u novije vreme pričinjava veće štete vinogradarima od plemenjače. U proleće se na lišću, cvetovima, lastarima i bobicama, javlja karakteristična pepeljasta prevlaka. Lišće se suši i uvija, lastari su kratki i nerazvijeni, mlade bobice se smežuraju i suše, dok starije pucaju i trunu. Gljiva koja prouzrokuje bolest (Oidiumtuckeri) stvara pepeljastu prevlaku od spora, koje se raznose vetrom i kišom. Za razvoj pepelnice nije toliko potrebna kiša, kao kod plemenjače, već je dovoljno da vazduh bude zasićen vodenom parom.
Siva trulež grožđa pojedinih godina, posebno kada je kišna jesen, pričinjava velike štete vinogradarima. Prvi znaci bolesti mogu da se uoče još u proleće, kada mogu biti zahvaćeni mladi lastari, pupoljci, ili nešto kasnije nerazvijene cvasti. Prepoznaje se po okruglastim, krupnim, tamnijim pegama, u okviru kojih tkivo bobica omekšava i truli, usled čega se bobica smežurava. Po sivoj prevlaci na grozdovima bolest je dobila ime siva trulež. Gljiva koja prouzrokuje bolest je Botritiscinerea.
